ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΑΓΡΙΩΝ ΖΩΩΝ --(ΑΓΡΙΟΛΟΓΙΟ)

ΣΕΛΙΔΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΓΡΙΑ ΖΩΗ ΣΤΑ ΒΑΘΗ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ

ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΑ ΑΓΡΙΑ ΖΩΑ
.......................................................................................
Ένας λυπημένος κροκόδειλος με δάκρια αληθινά σε ημερολογιακές ασκήσεις χαρακτήρος
.......................................................................................
Ένα χαιρέκακο και θλιβερό κουνάβι, ένας φιλήσυχος πολίτης
.......................................................................................
Μια γενναία γάτα, μια νευρική μαμά ζει κι ακροβατεί στις ταράτσες με¨Ελβις, κρεμαστούς κήπους, επιστήμη και φιλοσοφία
........................................................................................
Ένας σκύλος αδέσποτος ανήσυχος και δυνατός για όλα, μια ελεύθερη καρδιά περιχαρακωμένη στη θλίψη
........................................................................................
Και το φίδι: Η Σοφία, η φλέβα της Γης, η παντοδυναμία της πέτρας, το μέσα φως που κουλουριάζεται και εξωθείται ανεξέλεγκτο και τυφλό απ' την αρχή του Κόσμου -η Προστασία, το φαρμάκι και το γιατρικό του Νου
..............................................
..........................................

Τετάρτη 29 Σεπτεμβρίου 2010

σελ.20 ((από το ημερολόγιο ενός φιδιού))



Φίδι,, ημέρα 4



Άλλα χρόνια
  μετρούνται
   με το σώμα και την καρδιά
    Και άλλα χρόνια
      με το μυαλό
       και τη μνήμη.

      Άλλα με το σώμα
    που σπα
   και κομματιάζεται,

άλλοτε ο χρόνος 
μετριέται με το χρήμα,


….Καινούρια ζωή 
      κάθε τόσο,
        αλλάζω πουκάμισα 
          και βγαίνω μακρύς
            και καθαρός ξανά.
             Καινούρια ζωή
              κάθε τόσο
            περασμένη βίαια
         από την αγωνία
       του να μεγαλώνεις
      μαζί τους

      Την ησυχία μου
        Τους τη χάρισα
         για να βαριούνται μόνοι τους
        Γλυστράω
      εγώ,
      ο αρχιτέκτονας της έλλειψης
       ολόκληρος μια απουσία,
        Χειμερινός
         ναρκοκολυμβητής εγώ,
         ΄Οσο έλλειπα
            Τόσο ξημέρωνα..



              ΕΙΜΑΙ ΜΙΑ ΥΠΟΓΕΙΑ ΔΥΝΑΜΗ
               ΖΩΝΤΑΝΗ 
                 ΟΣΟ Η ΜΕΣΑ ΦΩΤΙΑ ΤΗΣ ΓΗΣ
                  ΕΙΜΑΙ
                 Η ΜΕΣΑ 
               ΦΩΤΙΑ 
              ΤΗΣ ΓΗΣ














σελ.19 ((από το ημερολόγιο μιας γάτας))


Γάτα,, ημέρα4



Ε!
Ε!
ΕΓΚΥΟΣ!!!!!!!!!!!!!


Όλα δύσκολα.. όλα.. και τα χίλια κομμάτια μου.
Ούτε ένα τόσο δα κομματάκι εύκολο. Ή όχι;

Το παιδί που περιμένει να αγκαλιάσω, θα ξέρει τη μυρωδιά μου.
Το παιδί που κρύβεται ολοένα μέσα μου περιμένει μήνες και θα με βρει μυρίζοντας με.
Ένα κομμάτι σύμπαντος μες στις λαγόνες μου.

Ένας ανυποψίαστος ανέκδοτος βίος κολυμπά στα άγνωστα νερά των σπλάχνων μου. 
Είμαι 3 μηνών.

Εδώ και 3 μήνες κάποιος προσπαθεί να μεγαλώσει μέσα μου,
να μου παραμερίσει τα σπλάχνα, να στριμωχτεί όπου βρει την ίδια στιγμή που μαθαίνω να κουβαλώ το υγρό περιβάλλον του.

-Που πηγαίνουμε άγνωστο μωρό;
-Πως είναι να με περιμένει κάποιος ΕΚΕΙ μέσα;
-Μήπως είμαι μέσα εγώ, ενώ εσύ εκεί έξω στα ζωντανά νερά μου, ετοιμάζεσαι να χτυπήσεις την πόρτα να μπεις στον κόσμο μου;


-Μήπως γεννιόμαστε και μπαίνουμε μέσα;
-Ξεκινάμε ήδη με μια πλάνη τη ζήση μας;
-Μπαίνουμε μέσα ή βγαίνουμε έξω από το αυγό;

-Κολυμπάμε από τη γνώση στο άγνωστο ή το αντίθετο;
-Τι ξέρεις μωρό μου από εκεί έξω;


Έλα να με μυρίσεις και να μου γνωρίσεις το σώμα που μίσησα και αγάπησα.

Έλα να χαθούμε μαζί στο ορατό σύμπαν που πονά τα πλάσματα του
και να εφεύρουμε από την αρχή, την αγάπη.


Ταξιδεύεις εδώ και καιρό, κι έχεις κι άλλο ακόμη δρόμο να διανύσεις μόνο, υπέροχα μόνο και υπομονετικό μέχρι το αθώο σώμα σου να αράξει
στο αδυσώπητο λιμάνι της φθοράς.-












σελ.18 ((από το ημερολόγιο ενός κουναβιού))




Κουνάβι,, ημέρα 4


Οι λέξεις μου δε βγήκαν όταν έπρεπε.. έτσι βρωμίσαν μέσα μου.
Είμαι κουνάβι,
Κρύβομαι και βρωμάω μόνος μου.

Είμαι κακός κακός κακόοοοος


Αυτό που μυρίζω είναι τα λόγια που δεν ξεστόμισα,
είναι οι σάπιες μελωδίες που δεν τόλμησα να τραγουδήσω,
η χαρά του κόσμου που έθαψα...












σελ.17 ((από το ημερολόγιο ενός σκύλου))




Σκύλος,, ημέρα4




Αγαπημένο  μου ημερολόγιο,
Σήμερα  ο  καιρός  ήταν  ο πιο  ωραίος  για  σκύλους, δηλαδή  δεν  έβρεχε.

Το ζεστό  αεράκι   μου χαϊδευε  όλη  μέρα  το τρίχωμα  και πήγα  ένα σωρό  βόλτες  με  τη μηχανή,  περιπλανήθηκα στην  ανοιξιάτικη  πόλη και  βρήκα  και  πολλούς παλιούς  φίλους-σκύλους στην  πλατεία,  σαν  να μη  χαθήκαμε  ποτέ..

Σήμερα  ήταν  Κυριακή και  οι  άνθρωποι  τις Κυριακές  είναι  πιο χαλαροί  και  κάνουν τους  καλούς  με  τους δικούς  τους  και  τα παιδιά  τους.

Τις  Δευτέρες  είναι  πάλι χάλια  και  άσχημοι, ειδικά  αυτοί  που ξυπνούν  μέσα  στη  νύχτα για  να  πάνε  στη δουλειά  τους.  Αυτοί είναι  και  οι πιο λυπημένοι,  το ξέρω.
 
Νύχτα  για  μέρα, Παρασκευή  για  Δευτέρα: η  δουλειά  των  ανθρώπων  είναι  τιμωρία.



Η ζωή  των  ανθρώπων είναι  τιμωρία,  σας το ορκίζομαι.
Εγώ  που  ζω  σκυλίσια ζωή  ξέρω  πολλά..



Είναι  φίλοι  και  γονείς κάθε  Σάββατο  και Κυριακή,  έτσι  οι  φίλοι και  τα  παιδιά  τους  το περιμένουν  πως  και  πως να  τους  βασανίσουν  για  να  ισοφαρίσουν την  εβδομάδα.




Έχω  και  εγώ παιδιά, χαρά  στο  πράγμα,,
Όχι  ένα  και  δύο..πολλά περισσότερα.
Δεν  τα  έχω  δει  όμως ποτέ   μου  γιατί  οι σκύλες-μάνες τους,  φεύγουν για  να  τα  μεγαλώσουν μόνες  τους  λες  και  θα τους  τα  φάμε.

Δεν  έχω  κανένα  φίλο-σκύλο  που  να  ζει  με  τα  παιδιά  του, κι  όλοι  οι σκύλοι  χωρίς  μπαμπά  είμαστε.  Η μαμά  εξάλλου  φτάνει  και  περισσεύει, η  σκυλίσια  αγάπη  της φωτίζει  όλη  τη  γη  και  είναι  και  για  κάθε  μέρα,  όχι  σαν  την  τη δική  σας  την  ανθρώπινη..


Το  πιο  ωραίο  με  τις Κυριακές  ημερολογιάκι μου,  είναι  ότι  οι άνθρωποι   αφήνουν  ένα σωρό  σκουπίδια  από  δω κι  από  κει  και  χορταίνω  μια  χαρά.   Άσε που  θέλοντας  να  κάνουν τους  καλούς  μπροστά  στα παιδιά  τους,  μου  μιλάνε φιλικά  στα  πάρκα  και καμιά  φορά  με  χαϊδεύουν και  με  λένε "που είσαι" και   «μούργο».
Πρέπει  να  είναι  καλό αυτό,  κουνάω  την  ουρά μου  και  δοκιμάζω  να τους  ακολουθήσω  σπίτι αλλά  τζίφος

Κάθε  Κυριακή  τα  ίδια...
Κάθε  Κυριακή  οι  ίδιοι...









σελ.16 ((από το ημερολόγιο ενός κροκόδειλου))





Κροκόδειλος, ημέρα 4 ξΗΜΕΡΟλΟΓΙΟ


....Το θέμα είναι να μην είσαι έξω και να νομίζεις πως είσαι μέσα στη λίμνη.

 Ή ενώ είσαι με τους άλλους κροκόδειλους στην ωραία όχθη (την άλλη φυσικά), που γίνονται όλα όσα αγαπάς και ονειρεύεσαι μια ζωή, εσύ να λαχταράς να πα’να χαθείς στη λίμνη.
Αχ, αυτή η λίμνη, η θολούρα της με κάνει να ριγώ απο αηδία,
η ίδια θολούρα που με τραβά, η ίδια.. αχ.