ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΑΓΡΙΩΝ ΖΩΩΝ --(ΑΓΡΙΟΛΟΓΙΟ)

ΣΕΛΙΔΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΓΡΙΑ ΖΩΗ ΣΤΑ ΒΑΘΗ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ

ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΑ ΑΓΡΙΑ ΖΩΑ
.......................................................................................
Ένας λυπημένος κροκόδειλος με δάκρια αληθινά σε ημερολογιακές ασκήσεις χαρακτήρος
.......................................................................................
Ένα χαιρέκακο και θλιβερό κουνάβι, ένας φιλήσυχος πολίτης
.......................................................................................
Μια γενναία γάτα, μια νευρική μαμά ζει κι ακροβατεί στις ταράτσες με¨Ελβις, κρεμαστούς κήπους, επιστήμη και φιλοσοφία
........................................................................................
Ένας σκύλος αδέσποτος ανήσυχος και δυνατός για όλα, μια ελεύθερη καρδιά περιχαρακωμένη στη θλίψη
........................................................................................
Και το φίδι: Η Σοφία, η φλέβα της Γης, η παντοδυναμία της πέτρας, το μέσα φως που κουλουριάζεται και εξωθείται ανεξέλεγκτο και τυφλό απ' την αρχή του Κόσμου -η Προστασία, το φαρμάκι και το γιατρικό του Νου
..............................................
..........................................

Κυριακή 24 Ιουνίου 2012

σελ.61 ((από το ημερολόγιο ενός φιδιού))

φίδι,, ημέρα13



Τίποτα


 Ένας δρόμος χαμένος
  φιδίσιος μακρύς
   Με αγώνες και ήττες
    με φωτιές και με πόνο
     Μία μαύρη αρτηρία
      στα βάθη της γης 
       να ξεχάσεις το χτες
        δεν κατάφερες μόνο



      Στραβοκάρφωσες όνειρα
     σε άσχημους τοίχους
   την ανάσα κρατώντας
  στο λαιμό με θυμό
 Πήρες δρόμους τρελούς
  και λησμόνησες φίλους
   Με το κρύο μουδιάζεις
    το μέσα κενό



     Ύπνος-θάνατος μέσα
       και έξω απ’τη μέρα
         Δεν μπορείς να πεθάνεις,
          δεν αντέχεις να ζεις
            Η κραυγή σου σκορπάει
             σαν καπνός στον αέρα
            Στο υπόγειο του νου
           σου λαχταράς να χαθείς



            Η φωτιά, το κακό,
             η αδικία, ο πόνος
              Το σκοτάδι το μαύρο
                της ηλιόλουστης γης
                 Μπαίνεις μέσα βαθειά
                  και τρελαίνεσαι μόνος
                   Να πεθάνεις δε θέλεις,
                   ούτε αντέχεις να ζεις.