ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΑΓΡΙΩΝ ΖΩΩΝ --(ΑΓΡΙΟΛΟΓΙΟ)

ΣΕΛΙΔΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΓΡΙΑ ΖΩΗ ΣΤΑ ΒΑΘΗ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ

ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΑ ΑΓΡΙΑ ΖΩΑ
.......................................................................................
Ένας λυπημένος κροκόδειλος με δάκρια αληθινά σε ημερολογιακές ασκήσεις χαρακτήρος
.......................................................................................
Ένα χαιρέκακο και θλιβερό κουνάβι, ένας φιλήσυχος πολίτης
.......................................................................................
Μια γενναία γάτα, μια νευρική μαμά ζει κι ακροβατεί στις ταράτσες με¨Ελβις, κρεμαστούς κήπους, επιστήμη και φιλοσοφία
........................................................................................
Ένας σκύλος αδέσποτος ανήσυχος και δυνατός για όλα, μια ελεύθερη καρδιά περιχαρακωμένη στη θλίψη
........................................................................................
Και το φίδι: Η Σοφία, η φλέβα της Γης, η παντοδυναμία της πέτρας, το μέσα φως που κουλουριάζεται και εξωθείται ανεξέλεγκτο και τυφλό απ' την αρχή του Κόσμου -η Προστασία, το φαρμάκι και το γιατρικό του Νου
..............................................
..........................................

Κυριακή 11 Φεβρουαρίου 2018

σελ. 95 ((από το ημερολόγιο ενός σκύλου))


Σκύλος,, ημέρα19

Πολυαγαπημένο μου ημερολόγιο ήρθε τελικά η μέρα που σου έλεγα: αυτή που δεν περιμένω τίποτα. >>Η μέρα που δεν περιμένεις τίποτα, είναι όπως ακριβώς οι άλλες μέρες που περίμενες πολλά ή κάτι πολύ συγκεκριμένο ή ακόμη και τα πάντα -με τη διαφορά ότι δεν καταλαβαίνεις ποιοί είναι όλοι αυτοί και τι σου λένε. Ούτε και βρίσκεις λόγο να τους ακούσεις. Η μέρα που δεν περιμένεις τίποτα είναι φωτεινή και άχρονη σα νύχτα αλλά δε θυμάσαι από που μπήκες και γιατί. Μια μέρα σαν κι αυτή μπορείς να κάνεις όλες τις άχαρες δουλειές σου απερίσπαστος και να πάρεις άγρια χαρά πετώντας ένα σωρό πράματα που στίβαζες για χρόνια περιμένοντας -χωρίς καθόλου να σε νοιάζει- μιας κι όταν δεν περιμένεις τίποτα όλα όσα μάζευες σου είναι χρήσιμα όσο στα ψάρια τα ποδήλατα. Εκτός από τις άχαρες δουλειές σου -τη μέρα αυτή που δεν περιμένεις τίποτα- υπάρχει και η διασκέδαση οπότε μπορείς να πάρεις τον ωραίο κώλο σου και να πάτε όπου θέλετε χωρίς πρόγραμμα -στα λαγκάδια, στη θάλασσα, στα καφενεία ή στην άκρη του σύμπαντος που εκεί σίγουρα ούτε σε περιμένουν ούτε και περιμένεις για ακόμη μια φορά το παραμικρό. Η μέρα που δεν περιμένεις τίποτα είναι άγευστη σα γιαπωνέζικο τυρί, ξεχειλωμένη σα ζακέτα για βάψιμο, ασυνάρτητη κι ατέρμονη σαν τιμόνι νταλίκας. Οι άνθρωποι που αγαπούν να περιμένουν, δεν ξέρουν πως να νιώσουν. Κάποιοι από αυτούς, κάνουν σκοπό ζωής το ΠΕΡΙΜΕΝΕ και δίνουν ακόμη και λεφτά για να το εξασφαλίσουν: ακούς εκεί. λεφτά! Μοιάζουν σαν να μην έχουν καμία όρεξη για όσα έχουν και προτιμούν να αγαπούν κάτι που δεν έxουν ή που είχαν κάπως αλλιώς ή που φαντάζονται πως θα αγαπήσουν μόλις θα 'χουν.

Η μέρα που δεν περιμένεις τίποτα είναι απλή, φέρνει μόνο τη νύχτα και δεν μπλέκεται άλλο στα πόδια σου κάνοντας σε να λες μεγάλα λόγια και μαλακίες. Το σκύλο δες!