Γάτα,, ημέρα20
Έφτιαξε πάλι ο καιρός καλό μου ημερολόγιο κι όσο με ξέρεις που βουλιάζω στο Χειμώνα, άλλο τόσο με ξέρεις που ξυπνάω με τον ήλιο τον αφέντη μου που μ'αγαπά και που με τρέφει κι όλο τρέχει κι αυτός σαν και μένα και ξεφεύγει από τα σύννεφα που πασχίζουν να τον κρύψουν.
Οι νύχτες είναι ακόμη του Χειμώνα καλό μου ημερολόγιο αλλά κοίτα που βρέθηκα να περιμένω το Καλοκαίρι από τώρα, ποιά εγώ, η κατάμαυρη, η λουστρινένια σου που αγαπά τη συννεφιά και τη νύχτα όσο κανείς!
Ήταν δύσκολος μα μικρός ο Χειμώνας αυτός κι ήταν άλλος ένας Χειμώνας που με πάγωσε από τα μουστάκια ως τις νυχάρες, με Μάρτη κακό που μ' άφησε μόνη να ουρλιάζω στην ταράτσα για αγάπη...
Μόνο το νινί-γατί με ζέσταινε στην κρύα ταράτσα με τα σίδερα, το έκλεινα στην αγκαλιά μου ολόκληρο σφιχτά και σκεφτόμουν γλυκά και πικρά πως μόνο η αγάπη που έφτιαξα εγώ ζει εδώ, αυτό το τρυφερό μωρό με τα μουστάκια, αυτό το ζωντανό μυστήριο που έφτιαξε η κοιλίτσα μου. Κρύβω ένα λαμπερό αγόρι που φυλά το μήνυμα του κορμιού μου στον κόσμο, φυλάω μια ευγενική γατίσια ψυχή μου για να την αφήσω ελεύθερη στους βρώμικους δρόμους σας-η πιο αθώα απ' όλες τις αγάπες, η πιο ακέραια η πιο μεγάλη.
αχ αυτό το χαδιάρικο γατί μου το ακριβό! η ανάσα της ψυχής μου η όρεξη της μέρας ο χώρος και ο χρόνος η ομορφιά, η φαντασία ο χορός οι ζωγραφιές τα κολύμπια τα παιχνίδια τα γουργουρητά,
η αγαπη.
Έφτιαξε πάλι ο καιρός καλό μου ημερολόγιο κι όσο με ξέρεις που βουλιάζω στο Χειμώνα, άλλο τόσο με ξέρεις που ξυπνάω με τον ήλιο τον αφέντη μου που μ'αγαπά και που με τρέφει κι όλο τρέχει κι αυτός σαν και μένα και ξεφεύγει από τα σύννεφα που πασχίζουν να τον κρύψουν.
Οι νύχτες είναι ακόμη του Χειμώνα καλό μου ημερολόγιο αλλά κοίτα που βρέθηκα να περιμένω το Καλοκαίρι από τώρα, ποιά εγώ, η κατάμαυρη, η λουστρινένια σου που αγαπά τη συννεφιά και τη νύχτα όσο κανείς!
Ήταν δύσκολος μα μικρός ο Χειμώνας αυτός κι ήταν άλλος ένας Χειμώνας που με πάγωσε από τα μουστάκια ως τις νυχάρες, με Μάρτη κακό που μ' άφησε μόνη να ουρλιάζω στην ταράτσα για αγάπη...
Μόνο το νινί-γατί με ζέσταινε στην κρύα ταράτσα με τα σίδερα, το έκλεινα στην αγκαλιά μου ολόκληρο σφιχτά και σκεφτόμουν γλυκά και πικρά πως μόνο η αγάπη που έφτιαξα εγώ ζει εδώ, αυτό το τρυφερό μωρό με τα μουστάκια, αυτό το ζωντανό μυστήριο που έφτιαξε η κοιλίτσα μου. Κρύβω ένα λαμπερό αγόρι που φυλά το μήνυμα του κορμιού μου στον κόσμο, φυλάω μια ευγενική γατίσια ψυχή μου για να την αφήσω ελεύθερη στους βρώμικους δρόμους σας-η πιο αθώα απ' όλες τις αγάπες, η πιο ακέραια η πιο μεγάλη.
αχ αυτό το χαδιάρικο γατί μου το ακριβό! η ανάσα της ψυχής μου η όρεξη της μέρας ο χώρος και ο χρόνος η ομορφιά, η φαντασία ο χορός οι ζωγραφιές τα κολύμπια τα παιχνίδια τα γουργουρητά,
η αγαπη.
