ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΑΓΡΙΩΝ ΖΩΩΝ --(ΑΓΡΙΟΛΟΓΙΟ)

ΣΕΛΙΔΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΓΡΙΑ ΖΩΗ ΣΤΑ ΒΑΘΗ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ

ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΑ ΑΓΡΙΑ ΖΩΑ
.......................................................................................
Ένας λυπημένος κροκόδειλος με δάκρια αληθινά σε ημερολογιακές ασκήσεις χαρακτήρος
.......................................................................................
Ένα χαιρέκακο και θλιβερό κουνάβι, ένας φιλήσυχος πολίτης
.......................................................................................
Μια γενναία γάτα, μια νευρική μαμά ζει κι ακροβατεί στις ταράτσες με¨Ελβις, κρεμαστούς κήπους, επιστήμη και φιλοσοφία
........................................................................................
Ένας σκύλος αδέσποτος ανήσυχος και δυνατός για όλα, μια ελεύθερη καρδιά περιχαρακωμένη στη θλίψη
........................................................................................
Και το φίδι: Η Σοφία, η φλέβα της Γης, η παντοδυναμία της πέτρας, το μέσα φως που κουλουριάζεται και εξωθείται ανεξέλεγκτο και τυφλό απ' την αρχή του Κόσμου -η Προστασία, το φαρμάκι και το γιατρικό του Νου
..............................................
..........................................

Τετάρτη 27 Ιουνίου 2018

σελ100 ((από το ημερολόγιο ενός κουναβιού))

Κουνάβι,, ημέρα20 (..) Πως πάει η δουλίτσα ποιητή; πως παν τα δράματα; Πες μου που έφτασες με βάρκα την απελπισία; πόσο μοιράστηκε στα βλέμματα η πληγή σου
πόσον καημό ξεχείλισες κι απόψε ποιητή; πόσα παζάρεψες για να αρέσεις στους χαζοχαρούμενους; Τι τούμπες έκανες για να γουστάρουν οι θεματοφύλακες; Η ανοιχτή πληγή σου φτιασιδωμένη περηφάνια κι εσύ στον ταπεινό σου θόρυβο βογγάς βουβός κι ανέγγιχτος. Πες μου τι πούλησες ποιητή για τον αιώνα σου; Πες μου τι πούλησες ποιητή για την εικόνα; Πες μου τα αστεία παραμύθια που σκαρφίστηκες ποιητή για να γελάσεις τον πόνο που σε περίμενε υπομονετικός στο μαξιλάρι να σε πνίξει να ξαναπέσεις πάλι πάνω σου να φας τη λυσσα και να πιεις το αίμα σου ξημέρωμα Πόσο κοστίζει η πληγή σου ποιητή;
Με πόσα δάκρυα την έλουσες και την καθαρή την πούλησες να πουληθεί σε ράφια; Πόσα χτυπήματα μετρά στην αγορά η μισή καρδιά σου; Γράψε για τα παλιά γλυκά σου Σάββατα που πάλι Κυριακές ξημέρωσαν και για τις σάλες που άνοιξες με ψεύτικα φωνήεντα συμφωνημένα δόλους Πες για τα ποταπά σου ενθύμια Πες μας πως είναι να γράφεις ποιητή με τόσα παράθυρα ανοιχτά να κάνουν ρεύμα μες στο γκρι σου Δεν πήγες μακριά ποιητή ...στα πόδια μου είσαι πάλι. Να ζητιανεύεις προσοχή και ξεροκόμματα. Διάλεξες λέξεις ολοκαίνουριες να πεις τον ίδιο πόνο στα ίδια πρόσωπα που αγοράζουν λίγο, ίσα που. Πως να χορτάσει αυτό το χάος με συμπάθεια; Πως να συγκινηθεί ένα χθες που σε έκλεισε έξω; Στο χέρι σου το αθώο ένα υψωμένο δάχτυλο κουνιέται πέρα δώθε ποιητή και με τρομάζεις Πούλα ποιητή, πούλα ψυχή βαθιά στις πιο ρηχές στιγμές σου, πέστα τους και τραγουδιστά θα σε αγοράσουν Πούλα ποιητή, πούλα ακριβά ένδοξα τίποτα` στιγμούλες ήρωας και κράχτης στο κοινό σου -οι δαίμονες σου δημοσιεύτηκαν επιτυχώς και δεν επιθυμούν πια να επιστρέψεις