ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΑΓΡΙΩΝ ΖΩΩΝ --(ΑΓΡΙΟΛΟΓΙΟ)

ΣΕΛΙΔΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΓΡΙΑ ΖΩΗ ΣΤΑ ΒΑΘΗ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ

ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΑ ΑΓΡΙΑ ΖΩΑ
.......................................................................................
Ένας λυπημένος κροκόδειλος με δάκρια αληθινά σε ημερολογιακές ασκήσεις χαρακτήρος
.......................................................................................
Ένα χαιρέκακο και θλιβερό κουνάβι, ένας φιλήσυχος πολίτης
.......................................................................................
Μια γενναία γάτα, μια νευρική μαμά ζει κι ακροβατεί στις ταράτσες με¨Ελβις, κρεμαστούς κήπους, επιστήμη και φιλοσοφία
........................................................................................
Ένας σκύλος αδέσποτος ανήσυχος και δυνατός για όλα, μια ελεύθερη καρδιά περιχαρακωμένη στη θλίψη
........................................................................................
Και το φίδι: Η Σοφία, η φλέβα της Γης, η παντοδυναμία της πέτρας, το μέσα φως που κουλουριάζεται και εξωθείται ανεξέλεγκτο και τυφλό απ' την αρχή του Κόσμου -η Προστασία, το φαρμάκι και το γιατρικό του Νου
..............................................
..........................................

Τετάρτη 6 Οκτωβρίου 2010

σελ.32 ((από το ημερολόγιο μιας γάτας))



Γάτα,, ημέρα 6

Πολυαγαπημένο μου αγαπολόγιο-σημερολόγιο, σήμερα ήρθε σπίτι ο σκύλος μου επιτέλους! Δεν έχω μυαλό για τίποτα για τίποτα για τιποτα
Αχ! Ήρθε..
και χορτάσαμε αγκαλιά και ζέστη.
αγάπες, φιλιά και σάλια.
  γουργούριζα όλη μέρα δυνατά στα αγαπημένα μπροστινά του πόδια και σήκωνα την ουρά μου όλο νάζι

 Από το πρωί ως το βράδυ με αγαπάει καλό μου ερωτολόγιο..χχχρρρρρρρρρρρ

Οι σκέψεις μου από καιρό ήταν όλες δικές του,
η γατίσια μου καρδιά έσπασε όταν μου τηλεφώνησε για να ρθει.
 ήρθε εδώ μέσα με το δέρμα του, με το βλέμμα του ήρεμο..

γλυκός κι ευγενικός
ο πανέμορφος σκύλος μου, ο αδέσποτος,,
ο μοναχικός μου μπάσταρδος μέσα στα ολόμαυρα ρούχα του..
   με το ωραίο στόμα του αμήχανο.

Με τα κρύα χέρια του σε απόγνωση..
πως να μην τον αγκαλιάσω;
Τα χέρια του γύρω μου
τα μαλλιά του γύρω μου,, η ανάσα του στο λαιμό μου σχεδόν πονάει,
κάθε φορά σαν την πρώτη φορά που τον άγγιξα









σελ.31 ((από το ημερολόγιο ενός κροκόδειλου))




Κροκόδειλος,, ημέρα 7, ξΗΜΕΡΟλΟΓΙΟ


Καλά, εγώ είμαι κροκόδειλος, δε δουλεύω και δε λέω να γίνω άνθρωπος..
Έχω χάσει τον εαυτό μου προσπαθώντας να ανακαλύψω τη μυστική αιτία του σύμπαντος
και πολεμώ να τον βρω στα λασπόνερα του βάλτου που με αγάπησε..
  
τι αστείο ζώο ο άνθρωπος ..βρίσκει λέει τον εαυτό του μέσα από τη δουλειά, ΧΑ ΧΑ ΧΑ

και με τα χρήματα που βγάζει πληρώνει όσο-όσο για να τον χάσει με πιώματα και χαοτικές τουλάχιστον μια φορά τη βδομάδα. ..

καλύτερα κροκόδειλος ρεεεεεεε