Κροκόδειλος,, ημέρα18
Έρχεσαι...
Όλο και πιο αραιά
Όλο και πιο λίγο
Αλλά έρχεσαι
Έρχεσαι τις πιο πολλές φορές με τα νεύρα
Με το θυμό μου στην αδιάκοπη μέρα
Έρχεσαι με την επελπισία του ξημερώματος που κρατώ στα δόντια
αδιαπέραστος
Κοίτα που έρχεσαι...
Εκεί που είμαι σίγουρος πως ξέχασα
Εκεί που κοιτάζω μπροστά
εσύ έρχεσαι
Αντέχεις όλα τα εμπόδια που 'χω σπείρει στο διάβα σου
Περνάς γελαστή, μου κάνεις νόημα
κι έρχεσαι
Και σαν την Τρέλα
Έρχεσαι
Παντοδύναμη
Έρχεσαι
Όλα ανεξήγητα τα όσα έζησα
Θυμάμαι να έρχεσαι και να ξαναέρχεσαι
Και μετά να φεύγεις συνέχεια
Και τώρα μπορείς ξανά κι έρχεσαι Εδώ
Έρχεσαι και την άλλη μέρα νιώθω δυνατός να ξανατραβήξω
την ίδια πικρή ανηφόρα
Δεν έχει νόημα να αντισταθώ
Σε αφήνω να έρχεσαι και αφήνομαι στον παλιό
ολοκαίνουριο πόνο σου
Έρχεσαι για να πάρεις αίμα πάλι
Έρχεσαι για να αφήσεις άδειο κορμί στο κρεβάτι
Μόνο
Έρχεσαι και διώχνεις κάθε χαρά στα καλά καθούμενα
Έρχεσαι και μου δίνεσαι με κλάματα
Οι καρδιές μας σπιθίζουν κρυφά στην πόλη
Οι καρδιές μας δε χάρηκαν την ευτυχία τους
Κατάρες τις χώρισαν
Κεραυνοί τις κάψαν
Έρχεσαι γιατί τα σώματα λατρεύονται και οι ψυχές μισιούνται
Έρχεσαι και είσαι πάντα
Πόνος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου