Σκύλος,, ημέρα18
Σκυλί που γαβγίζει δε δαγκώνει αλλά κάτι θέλει να σου πει ηλίθιε
Ζούμε ακόμα ανάμεσα σας
Χτίζουμε χρόνια πόλεις μέσα στις πόλεις σας
Λαξέψαμε στοές απάτητες κι ανοίξαμε δρόμους ανίερους για να συναντηθούμε
Αδειάσαμε ολοκάθαρες ψυχές στα πεζοδρόμια της λίγδας σας
Οι σκύλοι που ρίξαμε φωτιές προς κάθε κατεύθυνση, οι σκύλοι που σπείραμε τα όνειρα μας μυστικά στην ασήμαντη σας άσφαλτο
Ουρλιάξαμε σιωπές και κρυφτήκαμε απ’ τις γιορτούλες της ανίας σας, γλυστρίσαμε αθόρυβα κάτω από τα βαρετά σας τραπέζια με τα καρφιτσωμένα χαμόγελα
ζεστοί μες στον κακό Χειμώνα σας, τριγυρνάμε γυμνοί στα σαλόνια σας, φιλιόμαστε πίσω απ΄ την κουρτίνα με την ανοιχτή τηλεόραση,
χασκογελάμε με τον ήσυχο σας θάνατο κι έχουμε θάψει τα μονάκριβα μας κάλλη
στα σκουπίδια.
Που από ώρα σε ώρα θα εκραγούν
Καταραμένοι απ’ το Θεό σας, μια φτυσιά στο εικονοστάσι σας
Σταυρωμένοι και βλάσφημοι ξεπλενόμαστε φως και λάμπουμε οργή στους λερωμένους πεζόδρομους
Θα μας βρεις εκεί που φοβάσαι να πας σα νυχτώνει και τη μέρα περνάς βιαστικός
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου