Φίδι,, ημέρα19
Πόσο γρήγορα
πέρασε ο χρόνος
Καιρός έγινε κι έτρεξε
ακόμα πιο γρήγορα
Τόσες πληγές από φόβο ανέγγιχτες
Τόσα βήματα γρήγορα
κι ούτε ένα για 'κει
που σε πρόσμεναν
Πόση χαρά επιμελώς
πήγες κι έκρυψες
από αυτούς
που αμετάκλητα διάλεξες;
Δε σου φτάνει η χαρά
που υποσχέθηκες
ούτε ο κόσμος σου φτάνει
κι ας πετάς τις ημέρες σου.
-Ίδια μοίρα και ώρα
η ζωή κανενός δε χαρίστηκε
Πως νυχτώνει
με την ίδια λαχτάρα
ολόφωτη η πόλη;
Μέσα από τζάμι θολό
καθετί που ελπίζεις μικραίνει
Ξεμακραίνουν τα σχέδια
και πονάς να μετρήσεις τι έχασες
Πόση όρεξη δάμασες
φλογισμένος σαν κυλίστηκες μάταια;
ΝΑ Η ΦΩΤΙΑ! ΟΛΟΚΟΚΚΙΝΗ!
κλείνεις τα μάτια κι είναι εκεί
Σαν ανάμνηση αφύσικη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου