σελ.15 ((από το ημερολόγιο ενός κουναβιού))

Κουνάβι,, ημέρα3

Σε όλα τα σχήματα κοινωνίας, οι αμφισβητίες την πληρώνουν πρώτοι

και με τους πιο ύπουλους τρόπους...
Έξοργίζουν τόσους πολλούς με το να τους υπενθυμίζουν το τι δεν είναι!


Εγώ που είμαι έξυπνος και πάνω απ'όλα θέλω την ησυχία μου ημερολογιάκι μου, δεν αμφισβητώ τίποτα..
Τα πιστεύω όλα και προτιμώ να ανησυχώ ομαδικά στις εκπομπές κοινωνικού προβληματισμού. μέχρι και τηλέφωνο έχω πάρει να πω τη γνώμη μου.
καταλαβαίνεις πως μου αρέσει να συμμετέχω αλλά δε θα βγω και στο δρόμο! θέλω την τάξη μου εγώ... περπατώ σκυφτός, έχω το νου μου συνεχώς. και προσέχω.. και..

 Κοιτάζω τη δουλίτσα μου, κι όποιος δεν έχει δουλίτσα ας πρόσεχε,,όσο για τους αμφισβητίες είναι οι εχθροί της κοινωνίας και της τάξης..μην ακούς που λένε ότι με την τάξη συνήθως καμουφλάρεις το τίποτα: η τάξη είναι το μόνο που μπορεί να εγγυηθεί την ασφάλεια, κι αυτό είναι το μόνο που θέλω για μένα και το λαγούμι μου... μυρίζω ασφάλεια και κλεισούρα, είμαι φιληρεινιστής και ανησυχώ για το μέλλον μου και το μέλλον των παιδιών μου -κι ας μην έχω ούτε παιδιά, ούτε παρόν που να αξίζει να γίνει μέλλον.

Η κοινωνία πρέπει να βρίσκεται σε τάξη και ασφάλεια και δεν έχει νόημα καμία αμφισβήτιση,, όσο για τους αμφισβητίες κάποιος να βγει να τους μαζέψει το γρηγορότερο...

Γουστάρω να σαπίσουν όλοι ρε,, να ψοφολογήσουν σφαδάζωντας

Όπως με δίκασαν να ζω:

με την ψυχή στο στόμα

με την ψυχή στα πόδια

με την καρδιά στην Κούλουρη

και ένα ψημένο ψάρι στα χείλη