Σκύλος,, ημέρα4
Αγαπημένο μου ημερολόγιο,
Σήμερα ο καιρός ήταν ο πιο ωραίος για σκύλους, δηλαδή δεν έβρεχε.
Το ζεστό αεράκι μου χαϊδευε όλη μέρα το τρίχωμα και πήγα ένα σωρό βόλτες με τη μηχανή, περιπλανήθηκα στην ανοιξιάτικη πόλη και βρήκα και πολλούς παλιούς φίλους-σκύλους στην πλατεία, σαν να μη χαθήκαμε ποτέ..
Σήμερα ήταν Κυριακή και οι άνθρωποι τις Κυριακές είναι πιο χαλαροί και κάνουν τους καλούς με τους δικούς τους και τα παιδιά τους.
Τις Δευτέρες είναι πάλι χάλια και άσχημοι, ειδικά αυτοί που ξυπνούν μέσα στη νύχτα για να πάνε στη δουλειά τους. Αυτοί είναι και οι πιο λυπημένοι, το ξέρω.
Νύχτα για μέρα, Παρασκευή για Δευτέρα: η δουλειά των ανθρώπων είναι τιμωρία.
Η ζωή των ανθρώπων είναι τιμωρία, σας το ορκίζομαι.
Εγώ που ζω σκυλίσια ζωή ξέρω πολλά..
Είναι φίλοι και γονείς κάθε Σάββατο και Κυριακή, έτσι οι φίλοι και τα παιδιά τους το περιμένουν πως και πως να τους βασανίσουν για να ισοφαρίσουν την εβδομάδα.
Έχω και εγώ παιδιά, χαρά στο πράγμα,,
Όχι ένα και δύο..πολλά περισσότερα.
Δεν τα έχω δει όμως ποτέ μου γιατί οι σκύλες-μάνες τους, φεύγουν για να τα μεγαλώσουν μόνες τους λες και θα τους τα φάμε.
Δεν έχω κανένα φίλο-σκύλο που να ζει με τα παιδιά του, κι όλοι οι σκύλοι χωρίς μπαμπά είμαστε. Η μαμά εξάλλου φτάνει και περισσεύει, η σκυλίσια αγάπη της φωτίζει όλη τη γη και είναι και για κάθε μέρα, όχι σαν την τη δική σας την ανθρώπινη..
Το πιο ωραίο με τις Κυριακές ημερολογιάκι μου, είναι ότι οι άνθρωποι αφήνουν ένα σωρό σκουπίδια από δω κι από κει και χορταίνω μια χαρά. Άσε που θέλοντας να κάνουν τους καλούς μπροστά στα παιδιά τους, μου μιλάνε φιλικά στα πάρκα και καμιά φορά με χαϊδεύουν και με λένε "που είσαι" και «μούργο».
Πρέπει να είναι καλό αυτό, κουνάω την ουρά μου και δοκιμάζω να τους ακολουθήσω σπίτι αλλά τζίφος.
Κάθε Κυριακή τα ίδια...
Κάθε Κυριακή οι ίδιοι...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου