ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΑΓΡΙΩΝ ΖΩΩΝ --(ΑΓΡΙΟΛΟΓΙΟ)

ΣΕΛΙΔΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΓΡΙΑ ΖΩΗ ΣΤΑ ΒΑΘΗ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ

ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΑ ΑΓΡΙΑ ΖΩΑ
.......................................................................................
Ένας λυπημένος κροκόδειλος με δάκρια αληθινά σε ημερολογιακές ασκήσεις χαρακτήρος
.......................................................................................
Ένα χαιρέκακο και θλιβερό κουνάβι, ένας φιλήσυχος πολίτης
.......................................................................................
Μια γενναία γάτα, μια νευρική μαμά ζει κι ακροβατεί στις ταράτσες με¨Ελβις, κρεμαστούς κήπους, επιστήμη και φιλοσοφία
........................................................................................
Ένας σκύλος αδέσποτος ανήσυχος και δυνατός για όλα, μια ελεύθερη καρδιά περιχαρακωμένη στη θλίψη
........................................................................................
Και το φίδι: Η Σοφία, η φλέβα της Γης, η παντοδυναμία της πέτρας, το μέσα φως που κουλουριάζεται και εξωθείται ανεξέλεγκτο και τυφλό απ' την αρχή του Κόσμου -η Προστασία, το φαρμάκι και το γιατρικό του Νου
..............................................
..........................................

Παρασκευή 1 Οκτωβρίου 2010

σελ.23 ((από το ημερολόγιο μιας γάτας))



Γάτα,, ημέρα5


Πολυαγαπημένο, γλυκό μου σημερολόγιο
και αβάσταχτα λουλουδιασμένε Μάη.
να μην ξεχάσω να
ζω για το σήμερα.

Να αγαπώ μόνο τη μέρα που ξημέρωσε,

 Να μην καταδεχτώ να κουβαλήσω στην κομψή μου πλάτη μου όλες εκείνες τις λέξεις που του ξεστόμισα ..
Δεν υπερασπίζομαι ούτε ένα «σ’αγαπώ» παρεκτός αυτό που είπα μόλις τώρα. . .

Δεν είμαι η κάθε μου βρισιά
Δεν υπάρχω στις χτεσινές μου λέξεις γιατί δεν υπάρχω στον χτεσινό εαυτό μου εκτός αν πιω τέρμα σερί και προσομοιωθώ στο χτες...το’χω κάνει μερικές φορές, ...............................μεαααουυυυυ,
 αστειάκι..

αχχ ο σκύλος μου πουθενά μέρες τώρα.. ώρες-ώρες μου λείπει τόσο πολύ που ουρλιάζω το όνομα του μέσα στο αυτοκίνητο και τρομάζω το νεογέννητο γατί μου που κοιμάται αστραφτερό στο μαγικό του καλαθάκι στο πίσω κάθισμα,, μα τι τραβάει κι αυτό μαζί μου!




θαρθεί όμως να με βρεί αυτές τις μέρες.. το ξέρω. το νοιώθω στον αέρα της βρωμόπολης, το είδα στο ήμερο βλέμμα του,, το διαβάζω στ'άστρα.

μέχρι τότε καλύτερα να κουνιέσαι παρά να κλαις κοριτσάκι.. 


~~Η πίστη είναι η πιο κακοπληρωμένη αρετή~~

ππςςςς..... τι είπα η γάτα ..









Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου