σελ.51 ((από το ημερολόγιο ενός φιδιού))

    Φίδι,, ημέρα11

  Ένα δέρμα

  επιμένει

  Ένα δέρμα

    σκιρτά

      Κάτω

        από το Χειμώνα σας

         Το επόμενο

          σώμα μου

           ριγά

            κι αναδιπλώνεται εντός μου
              Κάτω απ' τα ρούχα

               μια καρδιά

              αναβοσβήνει σε παρένθεση

             Κάτω από μένα

            ΕΓΩ

          Μιά νέα
         άκαμπτη περιβολή

         ένα ακόμη κρύο

          Μια σπασμένη χορδή
            πεταμένη στο πάτωμα

               Ουρλιάζω

                τη θλιβερή σιωπή μου

                 Τυπώνω ξανά

                   τη συνήθεια

                     και γίνομαι πάλι και ξανά

                       ο μύθος μου

            Ω βασιλιά του χώματος!

             Ω άρχων της αργίλλου!

              Πέτα

              τα πέπλα

             των κορμιών σου

            πέτα

            τη νύχτα εντός σου

           και ξύπνα με

          στην Άνοιξη!