σελ.55 ((από το ημερολόγιο ενός σκύλου))

Σκύλος,, ημέρα11

Σούπερ  ημερολογιάκι  μου, 

 εδώ

  στα  παγκάκια  πάλι 
 ο  σκύλος  σου..

 το καλοκαιράκι  δρόσισε  και  
μπορώ  πια  να  αναπνεύσω  
κανονικά  
και  να  βάλω  
πάλι  τη  γλώσσα  μέσα...

Παράξενα  τα  πράγματα
   και  δύσκολοι  καιροί  που  όλο  σφίγγουν.

Παροπλισμένοι  
 πρώην  καταναλωτές 
  σάρωσαν  τους   δρόμους   και   το  παγκάκι   μου   στην  πλατεία   έχει   του  κόσμου   την  κίνηση.. 

Όλοι  δείχνουν  κάτι  να  περιμένουν, 
  Όλοι   με παράξενη  αναμονή  στο  βλέμμα,  

όλοι  σε  ένα σιωπηλό  οίστρο,  σε  μια  μαλακή ανυπομονησία  όλοι...

  

Οι  σκύλοι  μαζεύονται,  τα  κουνάβια συνωμοτούν. .

Στα  μάτια  των  ζώων,

Μπορείς  να  δεις  μέσα  ένα  σωρό  πράγματα  και   

κυρίως  να  δεις  την  κρυμμένη  λύπη  τους.

Οι  άνθρωποι  κρύβουν  τη  λύπη
 όπου  βρούνε  πιο πρόχειρα,

Καμιά  φορά  την  κρύβουν  αδιάντροπα  σε  άλλους  ανθρώπους.

  Τους  λυπημένους  ανθρώπους 
 δεν  τους  συμπαθούν  οι  άλλοι
 άνθρωποι.

Παράξενο..

 Γι’ αυτό  και  στην  πλατεία  όλοι  αυτοί  οι φωνακλάδες, 
 δεν   είναι   όλοι  μαζί  
αλλά  ο  καθένας  μόνος  του.

Έχουν  το  ίδιο  πρόβλημα  


αλλά  δεν  θέλουν  να  λυθεί 
 με  τον  ίδιο  τρόπο,  
 όμως   κανένας  δεν  το  λέει  στον  άλλο 
 γιατί  φοβάται  μην  πέσει  
σε  κουνάβι.. Χάος.

Οι  άνθρωποι  κρύβουν  καμιά  φορά  και  τη  χαρά τους

Ίσως  φοβούνται  
πως  θα  τη  χάσουνε.

 Πάλι  παράξενο…

Η  πόλη  είναι  λυπημένη
  και  γεμάτη  μικρές  διορίες
  επιβίωσης.

Η  πόλη  λιγοστεύει  από  χαρά,

Αδειάζει κι ας επιστρέφουν όλοι…

Τους  σκύλους 
  και  τα μάτια  σου.