Κροκόδειλος,, ημέρα16
ξημερολόγιο μου είσαι εδώ;
Πόσο «εδώ» δηλαδή;
Μήπως ξέρεις εσύ πόσα γαλάζια
παγόβουνα με χωρίζουν από το κατακόκκινο όνειρο μου;
Πόσοι χειμώνες γκρι;
Πόσες γαμημένες εποχές παγετώνων στρώθηκαν ανάμεσα σε μένα και σε μια πραγματικά καλή μέρα;
Έτη πάγου
Αγώνες παγετού
Κάτασπρες
μέρες κρύου
όλες ίδιες.
όλες ίδιες.
Ζωές πιθανοτήτων
πιθανότητες ζωής
απόπειρες βίου απανωτές
Με τόσο μικρές ανάσες που γύρεψα να πάω;
Ξέρεις τι έγινε αλήθεια εκείνη τη στιγμή που άρχισε να μου
μεγαλώνει το σώμα και να μου μικραίνει η ψυχή;
Για πού ξεκίνησα καλό μου ξημερολόγιο πριν με καταπιεί αυτή η πράσινη παγίδα;
Είμαι κοντά;
Πόσα χρόνια ταξιδεύω;
Τα ξύδια ταξίδια μου
Πορτοκαλί
καλοκαίρια από το παράθυρο,
Μισάνοιχτα μεσημέρια σε γρίλιες κίτρινης ραστώνης
Τα χέρια μου χρυσές
βεντάλιες στο φως που δεν υποφέρεται
Το αγαπημένο μου βιβλίο στο καφέ τραπέζι
Εκδρομές στην πολύχρωμη θάλασσα και απογεύματα στο χρώμα της μπύρας.
Εδώ,
στην πιο μωβ μοναξιά,
από το τέλος του Κροκόδειλου, ως τις παρυφές του Ανθρώπου.