ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΑΓΡΙΩΝ ΖΩΩΝ --(ΑΓΡΙΟΛΟΓΙΟ)

ΣΕΛΙΔΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΓΡΙΑ ΖΩΗ ΣΤΑ ΒΑΘΗ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ

ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΑ ΑΓΡΙΑ ΖΩΑ
.......................................................................................
Ένας λυπημένος κροκόδειλος με δάκρια αληθινά σε ημερολογιακές ασκήσεις χαρακτήρος
.......................................................................................
Ένα χαιρέκακο και θλιβερό κουνάβι, ένας φιλήσυχος πολίτης
.......................................................................................
Μια γενναία γάτα, μια νευρική μαμά ζει κι ακροβατεί στις ταράτσες με¨Ελβις, κρεμαστούς κήπους, επιστήμη και φιλοσοφία
........................................................................................
Ένας σκύλος αδέσποτος ανήσυχος και δυνατός για όλα, μια ελεύθερη καρδιά περιχαρακωμένη στη θλίψη
........................................................................................
Και το φίδι: Η Σοφία, η φλέβα της Γης, η παντοδυναμία της πέτρας, το μέσα φως που κουλουριάζεται και εξωθείται ανεξέλεγκτο και τυφλό απ' την αρχή του Κόσμου -η Προστασία, το φαρμάκι και το γιατρικό του Νου
..............................................
..........................................

Σάββατο 29 Οκτωβρίου 2016

σελ. 90 ((από το ημερολόγιο ενός σκύλου))





Σκύλος,, ημέρα18



Σκυλί που γαβγίζει δε δαγκώνει αλλά κάτι θέλει να σου πει ηλίθιε



Ζούμε ακόμα ανάμεσα σας
Χτίζουμε χρόνια πόλεις μέσα στις πόλεις σας
Λαξέψαμε στοές απάτητες κι ανοίξαμε δρόμους ανίερους για να συναντηθούμε
Αδειάσαμε ολοκάθαρες ψυχές στα πεζοδρόμια της λίγδας σας
 
 Οι σκύλοι που ρίξαμε φωτιές προς κάθε κατεύθυνση, οι σκύλοι που σπείραμε τα όνειρα μας μυστικά στην ασήμαντη σας άσφαλτο
 Ουρλιάξαμε σιωπές και κρυφτήκαμε απ’ τις γιορτούλες της ανίας σας, γλυστρίσαμε αθόρυβα κάτω από τα βαρετά σας τραπέζια με τα καρφιτσωμένα χαμόγελα

  ζεστοί μες στον κακό Χειμώνα σας, τριγυρνάμε γυμνοί στα σαλόνια σας, φιλιόμαστε πίσω απ΄ την κουρτίνα  με την ανοιχτή τηλεόραση,
χασκογελάμε με τον ήσυχο σας θάνατο κι έχουμε θάψει τα μονάκριβα μας κάλλη 
στα σκουπίδια.
Που από ώρα σε ώρα θα εκραγούν

Καταραμένοι απ’ το Θεό σας, μια φτυσιά στο εικονοστάσι σας
Σταυρωμένοι και βλάσφημοι ξεπλενόμαστε φως και λάμπουμε οργή στους λερωμένους πεζόδρομους
 
Θα μας βρεις εκεί που φοβάσαι να πας σα νυχτώνει και τη μέρα περνάς βιαστικός