σελ. 84 ((από το ημερολόγιο μιάς γάτας))

Γάτα,, ημέρα17

Είμαι η Αρετή.

Είμαι η Γνώση, η Σοφία, το Δέντρο
 Το Καλό και το Κακό σφιχταγκαλιασμένα στο Μηδέν το Μέγα.

Είμαι το Άγιο Φως που σ' έφερε, το Φως που έχασες, το Φως που ψάχνεις, το Φως του Ονείρου σου, 

Είμαι η Ωραία Κοιμωμένη
 η Χαλιμά, η Διοτίμα

Είμαι η ίδια η Άβυσσος και η αιώνια Πείνα της
Είμαι η Ζωοδόχος σου Πηγή, η ακούραστη σου Περσεφόνη
 Είμαι η Εύα, η Βαβέλ, η Αφροδίτη

η Μέδουσα.

Είμαι η Αστάρτη, η Καλυψώ,
 η Αριάδνη
Είμαι η αμίλητη Σαπφώ, η Ήρα, η Πηνελόπη
Η Κλεοπάτρα  

Είμαι το κάλεσμα μιας Λίμνης μυστικής κρυμμένης στα απάτητα φαράγγια σου

Εγώ είμαι ο Προορισμός, εγώ η Μέκκα

 Η Φωτιά που καίει
Εγώ είμαι το κρασί μέσα στο Άγιο Δισκοπότηρο 

Εγώ είμαι το Είναι το Απειρο, το Είναι το Ασίγαστο
 
Εγώ είμαι η Φλόγα επί Παντός, η Ερωμένη που έχασες -αυτή που βρήκες κι αυτή που πρόδωσες 
Είμαι αυτή που σκοτωμένη επέστρεψα
Είμαι η Ιερά Νεκρή
Είμαι η Κλωθώ, η Άτροπος,
η Λάχεσις κι η Ουτοπία.

Είμαι η Ιθάκη, η σχεδία και 
η Θάλασσα 

Ανέτειλα μύριες Άνοιξες

 Έζησα μύριες νιότες

 Χόρτασα μύρια στόματα 

Ρούφηξα μύρια πάθη.

Άνοιξα βήμα στα βουνά και θέριεψα 

-την Τρέλα πάλεψα και φίλους έθαψα

Είμαι η Χάρις, η Κλειώ

 η καίουσα Μελπομένη

 η Άγια Μάνα, η Παναγιά
 η Κασσάνδρα.

 Στα αιώνια χέρια μου

 Το σύμπαν σμίλεψα

 Κι ό,τι είναι άξιο κι ακριβό

 Μου μοιάζει.