Γάτα,, ημέρα14
Xρυσό μου σημερολόγιο, σε χαιρετώ από τα
κεραμίδια!
Βγήκα να χαζέψω το φεγγαράκι το
μισό και ν’ ακούσω πιο καθαρά αυτόν τον μοναχικό τον άνθρωπο που παίζει κάτι σαν φλάουτο
εδώ από κάτω.
Τρέχω τόσο πολύ να τα φέρω βόλτες ημερολογιάκι μου, που σε έχω αφήσει να μου σκονίζεσαι.
Όσο σου λείπω τα πράγματα σφίξανε στην
πόλη καλό μου και πρέπει εκτός του να προσέχω μη με νικήσουνε, να εκπαιδεύω ανυπερθέτως
και εκ παραλλήλου το νινί-γατί.
Αν δεν του μάθω εγώ να πετάει και να κολυμπάει και περιμένω από τα
γαμωσχολειά τους, τη βάψαμε! Και
τροχάδια και σκαρφαλώματα και πήδους! Δεν είναι να το συζητάς, μέρες που ζούμε...
Σήμερα ημερολογιάκι, μετά από τόση κούραση, μίλησα για πρώτη φορά στο
γατί για τη Φιλοσοφία και τα τόσα βαριά κι αναπάντητα των γατιών ερωτήματα:
«Τι είσαι; Από που έρχεσαι;»
<<Γιατί δεν ζούμε αιώνια;>>
«Που πας και γιατί μεγαλώνεις γατάκι;»
<<Γιατί δεν ζούμε αιώνια;>>
«Που πας και γιατί μεγαλώνεις γατάκι;»
Είδα μπροστά μου την αγωνία του γένους ολόκληρου και τη σκοτεινή σκέψη
να τσαλακώνει το παιδικό μέτωπο.
Ξαπλώσαμε ακόμα πιο άνετα στα κεραμίδια να απολαύσουμε την ωραία νύχτα μας...
Ξαπλώσαμε ακόμα πιο άνετα στα κεραμίδια να απολαύσουμε την ωραία νύχτα μας...
-Τι άλλο μπορούμε να κάνουμε με
το μυαλό μας μαμά;
- Μπορούμε να παίξουμε με την πόλη μωρό μου..
-Δες τη.. μίκρυνε κι άλλο, κάθε μέρα μικραίνει,,
όμως δε λέει να τελειώσει.
Μας κοιτάζει λυπημένη κι άχαρη πάλι σήμερα,
την πρώτη φθινοπωρινή νύχτα του χρόνου.
-Τόσα ζώα στα κλουβιά τους κι ούτε ξέρουμε τι κάνουν...
-Τόσα ζώα κι ούτε μια φωνή. Ζώα σε οθόνες καρφωμένα- σιαμαία ζευγάρια μυζούν ηλεκτρικό φως και βγάζουν χρόνια με το ελάχιστο ρεύμα τους.
Χιλιάδες ψυχές τελειώνουν κάθε νύχτα, αλλά η πόλη είναι εδώ.
Χιλιάδες ψυχές τελειώνουν κάθε νύχτα, αλλά η πόλη είναι εδώ.
Αν εστιάσεις το βλέμμα πίσω
απ’ τις μαρκίζες, μέσα από τις γρίλιες, κάτω απ' τις κουρτίνες, μέσα από τις ζοφερές χαραμάδες, ξεπηδούν αιλουροειδείς
βρικόλακες, μαγεμένες τίγρεις και λουστρινένια πούμα.
Ένα γατο-κουβάρι ολόκληρο ξετυλίγεται αθόρυβα στα πιο σκοτεινά σοκάκια της πόλης,
τα γουργουρητά αστεία τους σηκώνουν στο πόδι
τις γειτονιές και το κακό σκορπάει παρασέρνοντας τους πάντες σ’ αυτή την άγρια, παράξενη χαρά:
Αυτή του να γλυτώνεις άλλη μια ζωή
με τους όρους σου.
See these eyes so red
ΑπάντησηΔιαγραφήRed like jungle burning bright
http://www.youtube.com/watch?v=VpdHMaccjw4
:*
ΑπάντησηΔιαγραφή